از آسمون، خونه كه می باره
پاييز ما پاييز خوبی نيست
ديوونه ايم با اينکه مي دونيم
ديوونه بودن چيز خوبی نيست
دلخوش به چی هستی؟ كدوم فردا؟
دنياي ما بدجور بي رحمه
حال تو رو هيشکی نمی دونه
حرف منو هيچ كس نمی فهمه
عمريه كه اسم اتاق ما
يا انفرادی يا كه تابوته
سيگارتو آهسته روشن كن
دنيای ما انبار باروته!
ميريم از اين زندون تكراری
زندون تازه اونور مرزه
تا صبح گريه می كنی هر شب
با شونه هات دنيام می لرزه
می ميری و درها به روت بسته س
می ميرم و راه فراري نيست
اين شهرو می بخشيیو مي بخشم
از هيچ كس هيچ انتظاری نيست
از كوچه ها آهسته رد مي شم
خالی ِ از هر حسّ و احساسم
اونقد غريبه ن آدما، انگار
غير از تو هيچ كس رو نمی شناسم
عمريه كه اسم اتاق ما
يا انفرادي يا كه تابوته
هر روز با ترديد مي تابه
آزادي خورشيد، مشروطه!
هر كس كه حرف مهربونی زد
تو دستاي سردش تفنگی داشت
اين داستان تلخ نسلی بود
كه آرزوهای قشنگی داشت
Memories Flood My Eyes And Leave As Tears
| ترسم که اشک در غم مـا پرده در شود | وین راز سر به مهر به عالم سمر شود |
| گویـنـد سنـگ لعـل شـود در مقام صــبر | آری شـود ولـیـک بــه خون جـگـر شـود |
| خواهم شدن به میکده گریـان و دادخواه | کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود |
| از هـــر کــرانــه تـیـــر دعــا کــرده ام روان | بـاشـد کـز آن میـانـه یکی کـارگـر شـود |
| ای جـان حــدیـث مــا بــــر دلـــدار بـازگــو | لیـکن چنـان مگو کـه صـبـا را خبــر شود |
| از کیـمـیـای مـهـر تـو زرگـشـت روی مـن | آری بـه یمـن لطـف شما خــاک زر شود |
| در تـنـگـنـای حـیـرتــم از نـخـــوت رقـیـب | یا رب مـبــاد آن کــه گــدا مـعـتـبـر شـود |
| بس نکته غیر حسن ببایـد که تا کسـی | مـقبـول طبـع مـردم صـاحـب نـظـر شـود |
| این سرکشی که کنگره کاخ وصـل راست | ســرهـا بــر آسـتــانـه خــاک او در شـود |
| حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست | دم درکـش ار نــه بــاد صبـا را خبـر شـود |
دانلود غزل 226 با صدای احمد شاملو
درباره این سایت